Εθνική Ελλάδος…γεια σου

– Παντρεύομαι, μου κάνει ο αδελφός μου στο τηλέφωνο και ψάχνω ορχήστρα. Μη φανταστείς τρελά πράγματα.Δύο κιθαρίτσες και ένα βιολί.Έχεις τίποτα στο νου σου;
– Κάτι έχω αλλά υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα
– Τι πρόβλημα;
– Που θα αφήσουν την αρκούδα!
– Έλα σοβαρά τώρα. Πες τους,θα δώσουμε κάτι παραπάνω. Η εκκλησία είναι τσάμπα;
– Ναι πως το θες. Θέλει λάδι η μηχανή για να γρασσάρει.
– Μα είναι θρησκευτικό μυστήριο. Από που προβλέπεται;
– Τι να σου πω! Μυστήριο.Άγραφοι κανόνες.
– Θες να μου πεις ότι και στα βαφτίσια…
– Ξηλώθηκα

Μεταρρυθμίσεις τώρα. Όχι άλλη ανακύκλωση της μιζέριας

Σταχυολογώ με τυχαία σειρά τίτλους από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων της Κυριακής 10 Φεβρουαρίου. “Όχι νέοι άδικοι φόροι”, “Κυβέρνηση κλειστού κλάμπ”, “Ο νέος φόρος για τα ακίνητα”, Τα παιδιά που έγιναν άντρες με καλάσνικοφ”, “Σχέδιο Μάρσαλ, αντίδοτο στο μνημόνιο”, “Διώχνει του επενδυτές από την Ελλάδα”, “Τρία μυστικά ραντεβού για το νέο κούρεμα”, “Ακίνητα: Πως θα μειώσετε τη φορολογική επιβάρυνση”. Η επιλογή των τίτλων και των φύλλων έγινε, όπως είπα, τυχαία. Θα μπορούσα να έκανα το ίδιο για οποιαδήποτε άλλη μέρα των μηνών που πέρασαν ή αυτών που θα έρθουν. Το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Η πολιτική πραγματικότητα όπως παρουσιάζεται ειδησεογραφικά είναι πλέον μια επαναλαμβανόμενη ανακύκλωση της ίδιας μιζέριας. Σαν να έχει εδραιωθεί η πεποίθηση ότι το σπιράλ της ύφεσης είναι αναπότρεπτο, εκτός και αν έρθει ως από μηχανής θεός η έξωθεν επέμβαση (βλέπε τα περί σχεδίου Μάρσαλ). Σαν να μην επιδέχεται αμφισβήτηση το δόγμα ότι οι φόροι είναι ο μόνος τρόπος για να πετύχει η χώρα πρωτογενές δημοσιονομικό πλεόνασμα.

Η αγανάκτηση στην εξουσία

Το σημερινό μενού του πολιτικού ρεπορτάζ έχει συνάντηση των τριών πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την κυβέρνηση. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης εμφανίζονται ανήσυχοι για την κοινωνική αναστάτωση που προκαλούν καυτά θέματα όπως είναι η επανεμφάνιση της τρομοκρατίας, οι κινητοποιήσεις των αγροτών και άλλων ομάδων και η φορολόγηση των ακινήτων και θα επιχειρήσουν λέει έναν καλύτερο συντονισμό του βηματισμού τους. Μπορώ να κατανοήσω τους φόβους και των τριών. Το 2013 θα είναι σκληρή χρονιά για όλους και το φως που λένε που βλέπουν στην άκρη του τούνελ είναι μάλλον από κανά κεράκι της λαμπρής, η οποία ειδικά φέτος πέφτει και αργά.

Με το ευρώ καλύτερα…

Κινούμαι με τη μοτοσυκλέτα προς Ερμού και σταματώ για βενζίνη
– Καλημέρα, πόσο το λίτρο η απλή αμόλυβη σήμερα;
– 590 δραχμές
– Τι πράγμα;
– Με συγχωρείτε έκανα λάθος στην τιμή.1,73 euro εννοούσα
– Πες το ρε φίλε και κόντεψα να πάθω εγκεφαλικό…
– Πόσο να βάλω;
– Φουλαρέ το!
Πληρώνω,βάζω μπροστά, αφήνω συμπλέκτη, ανοίγω το γκάζι και φθάνω Ερμού. Παρκάρω και μπαίνω στο φούρνο να τσιμπήσω κάτι.