Αλλη μια μέρα που διάφορες μικροδιαμαρτυρίες αναστάτωσαν τους ρυθμούς στο κέντρο της Αθήνας. Βρισκόμουν ήδη 10 λεπτά στη στάση των λεωφορείων Πανεπιστημίου προς Ομόνοια λίγο παρακάτω απο το ΡΕΞ και οι καθυστερήσεις έδιναν κι έπαιρναν. Κοίτα τώρα, σκέφτηκα, δεν το κόβω να ‘ρχεται σύντομα και θα καθυστερήσω στη συνάντηση. Όλο το πρόγραμμα θα παει πίσω και άντε πάλι να τρέχω να ολοκληρώσω τις εκκρεμμότητες της μέρας στην ώρα τους.
Πίσω από τη στάση, στο μεγάλο για τα δεδομένα της Αθήνας πεζοδρόμιο, πρός την Ομόνοια λίγο πρίν την Εμμανουήλ Μπενάκη να ‘σου και κάτι παπατζήδες επι το έργον. Στέκω σε απόσταση αρκετά κοντινή για να μπορώ να τους παρατηρώ με άνεση. Όμως απέχω τόσο ώστε να μην μπορεί οποιοσδήποτε να νομίσει ότι τους παρακολουθώ από περιέργεια όπως διάφοροι που μαζεύονται γύρω τους.
5 man army 